Dagboek 1

Dagboek

Dagboek 1

Zaterdag 17 november is mijn Cattery eindelijk online gegaan. Mijn goal is om meer bekendheid te geven aan dit mooie ras, zodat meer mensen kunnen genieten van het prachtige uiterlijk en fantastische karakter van de pixie-bob. In beginsel was ik niet van plan een Cattery op te starten, dat is pas gekomen nadat ik Linda van Mechelen uit Nederland heb leren kennen.

Maar laat ik bij het begin beginnen. Mijn zoektocht naar een knuffelkat met het aanhankelijke karakter van een hond. Als ik zie hoeveel vriendschap Gino heeft van onze Jack Russel was ik wel een beetje jaloers. Hoe lief ik Pukkie ook vind en hoeveel ik ook van haar hou, mijn hart gaat uit naar een kat.

Gerry, een katertje van drie weken oud en door Pukkie onze jack Russel groot gebracht, was echt een kat met hondenstreken. Alles wat wij aten at hij ook. Of het nu kersen waren of pruimen, hij at het op.

Overal ging hij mee naar toe. Naar de winkel en wandelen. Hij was echt ieders vriendje. Ik had wat ik altijd al wilde, een lieve sociale kat die naar me toe kwam als hij me zag. Ik kon tien kusjes achter elkaar vragen en dan kreeg ik die nog ook. Het was gewoon een droom van een katertje.

Een tweetal weken voordat hij zes maanden werd, is hij spoorloos verdwenen.

Pamfletten, dierenartsen en dierenasiels, overal hebben we gezocht maar nooit meer iets van hem gehoord of gevonden. Ik heb hier veel verdriet van gehad en mis hem nog steeds.

Als klein meisje wenste ik een grote witte kat met een mooie pluimen staart. Dus na het verlies van onze lieve Gerry ben ik op zoek gegaan. Ook wou ik voor Pukkie weer een kameraadje zoeken. Toen begon mijn zoektocht op het internet. Tot ik in Nederland bij Ida terecht kwam met allemaal witte kittens met een pluimstaart.

Zij waren het resultaat van een slipnestje een combinatie van een Turkse Van en een Maine Coon.

Ik was op slag verliefd op zo een mooi meisje met een bruin en een blauw oog (ook wel odd eyed genaamd).

Een paar weken later zijn we haar gaan halen. Helemaal in Oudkarspel in Nederland. Alles bij elkaar rond de achthonderd km. Het probleem was toen ik daar was dat ik niet wist welk kitten ik moest nemen. Ze waren alle drie even mooi en kwamen alle drie naar je toe als je ze riep. Ik besloot degene te nemen die op mijn schoot bleef zitten dat werd dus Trixie.