dagboek 69 - Cattery Pixiebob

Alle drie de kittens van Perla en Macgyver hebben een liefdevol huisje gevonden.
Als eerste is Nina vertrokken, (neen niet mijn Nina) ze woont nu bij de famillie De Groeve- De Hollander, samen met de twee kinderen van het gezin en niet te vergeten de tienjarige poes Mazoet. Ze heeft het er heel erg naar de zien zoals je kan zien. Ik wil ze dan ook heel veel geluk wensen met hun eerste pixie bob en bedanken voor de mooie foto's die ik de dag nadien al mocht ontvangen ondanks hun drukke job van koninginnen bijen. De informatie vind je terug bij de links op mijn website. 

Lynx is als tweede vertrokken en is in Nederland gaan wonen bij Bianca Schrijver- Polderman en de mooie (nu nog een puppy) Roxy.
Zij bleek 's avonds koorts te hebben en ook haar neusje begon te snotteren. Bianca is dan met haar naar haar dierenarts gegaan en heeft haar twee spuitjes gegeven en na twee uurtjes was ze al een stuk opgeknapt. De dag nadien was ze weer goed aan het eten dus dat komt wel goed. Ik ben bang dat ik de boosdoener ben geweest. De hele week al zat ik niet lekker in mijn vel, gewoon geen puf en pijn men spieren. Zondagmorgen ben ik opgestaan met barstende koppijn en koorts. De ene keer zit mijn neus pot dicht, de andere keer loopt men neus als een trein, je kan er niet veel tegen doen alleen uit zieken en dat is nu juist het probleem ik kan niet stil zitten. 

Noa is zaterdag vertrokken, Arlette had haar moeder en twee vriendinnen meegebracht, hij is de rit naar huis verwend geweest de boef. 's Avonds had hij wat last van stress, net alsof hij koorts had maar ik denk eerder dat hij gewoon heel erg moe is geweest. Voor alle zekerheid is Arlette met hem naar de dierenarts geweest maar alles was in orde, dit is het berichtje dat ze me stuurde Sinds zijn twee zusjes eerder vertrokken waren was hij nog aanhankelijker dan hij al was, ook Nina miste de andere twee maar na het vertrek van Noa was ze echt aan het zoeken en roepen. Gino zei luidop wat ik al dacht, als dat zo doorgaat gaan wij deze nacht niet veel slapen. Na een tijdje is ze toch rustiger geworden maar ze blijft wel heel dicht bij mij en 's avonds gaat ze mee slapen. De bureaustoel naast men bed haar deken erin en madam is vertrokken.

Deze update kreeg ik van haar en deel ik graag met jullie:

Noaatje is een deugnietje ! het is thuis vol leven met hem, alhoewel hij ook nog veel slaapt, maar als wij willen rusten, komt hij in actie en eist zijn speeluurke op ! hij amuseert zich het liefst door met volle snelheid doorheen alle plaatsen te koersen, papieren balletjes te apporteren en ze dan te gaan verstoppen en dan met zijn nepmuisjes te spelen. Zijn krabpaal vindt hij ook de max, maar in al zijn hevigheid, tuimelt hij er dikwijls af en dan grabbelt hij met zijn voorste pootjes om zich toch maar te houden , heel grappig en hij heeft stevige voorpoten, want het lukt hem dan nog om zo al zwierend recht te krabbelen. Hij vindt het ook leuk om aan het strijkijzer te zwieren en ik heb hem wel 100 keren er af getrokken en met een grote air ging hij 100 keren terug zwieren,…..het zweet liep van mij af , maar ik heb niet opgegeven en op het laatste koerste hij gewoon onder de tafel door zo van “ ge kunt me dan toch niet pakken”. Hij beseft heel goed wat mag en wat niet mag, is zeer slim, maar zoals inderdaad gezegd, hij is koppig en heeft eigen wil !

Buiten is hij niet zo stoer, het minste geluid of bloemeke dat waggelt, laat hij zich vallen, kijkt zielig omhoog naar mij en dan moet ik hem oppakken en binnen dragen, maar ik ben al blij dat hij zijn riempje kan aanhouden en verdragen, dan kan ik hem eventueel ook zo op het terras laten lopen. Hij krijgt ook altijd een snoepje als hij met riempje heeft aangezeten. Hij kent de weg naar de snoepkast al goed ! als hij zoek is, moeten we gewoon die kast eens opentrekken en hij staat er.

In de week was ik zijn kattenbak buiten aan het poetsen en hij stond van binnen braaf achter het vliegenraam er op te kijken en ineens begon hij te bleiten…hij moest naar het toilet en de schat heeft gewoon gewacht tot ik klaar was en zijn bak terug binnen op de plaats had gezet en dan is hij er in gespurt. Zo een zindelijk beestje, nog liever inhouden dan het ergens in huis te doen en hoe lief dat hij dat met mij communiceerde dat ik me moest haasten met zijn toilet terug te zetten ! verder helpt hij mij met het proper maken van zijn bak : als ik met het schupje er in ga, begint hij met zijn pootjes mee te graven en ik mag daar niet kwaad voor worden, want hij mag de bak natuurlijk niet aan iets negatiefs linken, maar hij is dan toch zo lief om mee te helpen. Hij verstaat ook niet dat ik langs boven in die bak ga en hij langs het luikje moet gaan en dan zit hij langs boven hopeloos te graven om er zoals ik in te kunnen.

Verder houdt hij er van om aan mijn oorbellen te zwieren en zaterdag sprong hij naar mijn paardestaart, schoof af en zijn 4 klauwen staan nu in mijn rug. Toen zijn we beiden zo geschrokken en ik denk dat hij dat niet meer gaat doen, maar hij eet graag aan mijn haren. Hij verkiest ook liever de schoot van mijn mama dan de mijne en daar ben ik dan stikjaloes op, maar ik zal me maar met het idee troosten dat zij een betere schoot heeft dan ik ! van mij krijgt hij nochthans wel 1000 knuffels en kusjes per dag en alleen ’ s avonds als mijn mama slapen is, komt hij bij mij.

Dat is zo een beetje hoe mijn lieveke de dag doorbrengt en natuurlijk ook met flink te eten. De laatste dagen geeft hij zichzelf ook een flinke wasbeurt, eindelijk, want de eerste dagen deed hij dat niet en dat maakte mij ook ongerust, maar we weten nu dat dat door de stress kwam en nu voelt hij zich enorm goed thuis bij ons.

Hoe maakt zijn zusje lynx het ? en weet je al hoeveel kittens er op komst zijn ? ben benieuwd…